از خدمت و خيانت کانون نويسندگان ايران، در تبعيد!
مسئولان محترم سايت "............". سلام.
در شرايطی که فيل "عباس شکری" دبير مالی کانون نويسندگان ايران در" تبعيد "، به دليل متهم شدن به سوء استفاده ی مادی و معنوی از نام کانون، به هندوستان پناه برده است، در سايت "......"، متن نسنجيده و نينديشيده ی فراخوانی را می بينم که از طرف کانون نويسندگان ايران در تبعيد و انجمن قلم ايران درتبعيد، در اعتراض به فستيوال " نزديک دوردست " ی که از طرف خانه ی فرهنگ های جهان، در برلين برگزار می شود، صادر شده ات!
اولا، اينجانب سيروس " قاسم " سيف که عضو هيئت دبيران " دبير تشکيلات! " کانون نويسندگان ايران در تبعيد هستم، تا پيش از ديدن اين فراخوان در سايت "......"، از صدور چنين فراخوانی از طرف هيئت دبيران کانون، بی خبر بوده ام!
ثانيا، حتی اگر هيئت دبيران کانون، مرا در جريان صدور چنين فراخوان سخيفی قرار می دادند، حتما با صدور آن مخالفت می کردم، چرا که به عنوان يکی از اعضای هيئت دبيران، طرح چنين فراخوانی را ، خيانت به آزادی انديشه و آزادی بيانی می دانم که خود کانون نويسندگان ايران در تبعيد، مدعی دفاع از آن است.
ثالثا، به علت سفر به برلين برای ديدن چند برنامه ی هنری، در فستيوال نزديک دوردست، ازاين تاريخ به بعد و البته با اجازه ی خودم، نه تنها خودم را عضو هيئت ديبران کانون نويسندگان ايران در تبعيد نمی دانم، بلکه به عنضويت خودم، هم در کانون نويسندگان ايران درتبعيد خاتمه می دهم و هم در انجمن قلم ايران در تبعيد. آخيش!
از شما مسئولان محترم سايت "......."، خواهش می کنم که اين نامه را برای اطلاع خوانندگان آن فراخوان و اعضای کانون نويسندگان ايران در تبعيد، در سايت "......."، منعکس کنيد تا بدانند و در فردای تاريخ که پای خدمت و خيانت کانون نويسندگان ايران در تبعيد، به ميان می آيد، نگويند که ما نمی دانستيم که در درون کانون چه خبر است و اگر می دانستيم نمی گذاشتيم که چنين و چنان شود!
با احترام
دبير تشکيلات کانون نويسندگان ايران در تبعيد
بيست و هشتم مارت دوهزار و چهار ميلادی. هلند.
سيروس " قاسم " سيف
